معنی دو سرای - جستجوی لغت در جدول جو

دو سرای

فرهنگ لغت هوشیار

دو سرعت

در ورزش دویدن به مسافت ۱۰۰ یا ۲۰۰ یا ۴۰۰ متر

فرهنگ فارسی عمید

کدو سرا

(کَ بُ نَ)

دهی است از دهستان حومه بخش کوچصفهان شهرستان رشت، جلگه ای و معتدل و مرطوب، سکنه 850 تن، آب از خمام رود و سفید رود، شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

مدح سرای

(خُ یَ دَ / دِ)

مدحت سرای. مدیحه گو. مدحتگر. شاعر مداح. که به شعر کسی را بستاید و مدح کند:
از خلقت تو مدح سرایان تو ای شاه
در خانه همه روزه همی بندند آذین.
فرخی.
زبر او و عطاهای او همیشه بود
چو تختهای عروسان سرای مدح سرای.
فرخی.
دهر شکست پشت من نیست به رویش آب شرم
ورنه چنین نداشتی مدح سرای شاه را.
خاقانی.
مصطفی حاضر و حسان عجم مدح سرای
پیش سیمرغ خمش طوطی گویا بینند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

دوسرانی

(دَ سَ ی ی)

بزرگ هیکل توانا. (ناظم الاطباء). شتر بزرگ هیکل توانا کأنه معرب الی دوسر. (منتهی الارب). گنده و بزرگ و ستبر. (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان) (آنندراج). دوسری. (برهان)

لغت نامه دهخدا

رودسرای

(مُ / مِ)

رودسراینده. سرایندۀ رود. رودنواز. رودساز. رودزن. رودنوازنده:
ز هیچ باغ شنیدی نوای عودنواز
ز هیچ خانه شنیدی سرود رودسرای ؟
فرخی.
همیشه تا دل میخوارۀ سماع پرست
شود گشاده به آواز رود رودسرای.
فرخی.
هنوز رودسرایان نساختند به روم
ز بهر مجلس او ارغنون و موسیقار.
فرخی.
و رجوع به رودساز و رودزن و رود شود

لغت نامه دهخدا

شوم سرای

(سَ)

خانه نامیمون. خانه نحس و شوم:
عاقل به چه امید در این شوم سرای
بر دولت او دل نهد از بهر خدای.
؟ (از مرصادالعباد)

لغت نامه دهخدا

گوگ سرای

(گُ)

موضعی نزدیک سمرقند. (یادداشت به خط مؤلف). در این محل بود که غایرخان، حاکم اترار و کشندۀ تجار مغول را که سبب اصلی هجوم چنگیز گردید، پس از تسخیر اترار و دستگیر ساختن او سیم گداخته در چشم ریختند. رجوع به جهانگشای جوینی ج 1 شود

لغت نامه دهخدا

غم سرای

(غَ سَ)

جای غم و اندوه. خانه غم. غمخانه. غمکده. غم جای. غمگاه، کنایه از دنیاست:
در غم سرای عاریت از شادی
گر هیچ هست هیچکسان دارند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

ده سراب

(دِهْ سَ)

دهی است از دهستان ارادان بخش گرمسار شهرستان دماوند. واقع در 9هزارگزی شمال خاور گرمسار. آب آن از حبله رود تأمین می شود. دارای 420 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

ده سراج

(دِهْ سِ)

دهی است از دهستان قهستان بخش مرکزی شهرستان سیرجان. واقع در 30هزارگزی شمال خاوری سعیدآباد. سکنۀ آن 200 تن. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

خوش سرای

(طِ خوا / خا)

خوش آواز. نیکوسراینده. خوش نغمه:
نگه داشت در طاق بستانسرای
یکی نامور بلبل خوش سرای.
سعدی

لغت نامه دهخدا

هم سرای

(هََ سَ)

هم سرا. هم خانه. همنشین:
بمانید با یکدگر هم سرای
مباشید از یکدگرتان جدای.
فردوسی.
بدین هم نشست و بدین هم سرای
همی دارشان تا تو باشی به جای.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

دم سردی

(دَ سَ)

صفت و حالت دم سرد، گفتن سخنهای سرد و بی اثر:
ز دم سردی واعظان پر مجوش
غفور است ایزد تو ساغر بنوش.
ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دوساری

(دُ)

دهی است از دهستان سبزواران بخش مرکزی شهرستان جیرفت. 945 تن سکنه. آب آن از قنات تأمین می شود. راه آن فرعی. در قدیم مهمتر از حال و مرکزجیرفت بوده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

دوسران

(دُ سَ)

دهی است جزء دهستان قره پشلو بخش مرکزی شهرستان زنجان. دارای 382 تن سکنه. آب آن از قنات و چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

درسرای

(دَ سَ)

دربار. درگاه. آستان:
چنین تا به آباد جایی رسید
ز هامون سوی درسرایی رسید.
فردوسی.
بزرگان که بودند بر درسرای
بیاوردشان مرد پاکیزه رای.
فردوسی.
چو لشکر شد انبوه بر درسرای
بنزدیک شاه آمد آن نیک رای.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

دوسرای

(دُ سَ)

دوسرا. دوجهان. دودنیا. دوعالم. دوگیتی. (آنندراج). دنیا و آخرت. (یادداشت مؤلف) :
خرد رهنمای و خرد دلگشای
خرد دست گیرد به هر دوسرای.
فردوسی.
رجوع به دوسرا شود

لغت نامه دهخدا

درم سرای

(دِ رَ سَ)

درم سرا. سرای درم. دارالضرب. ضرابخانه. دارالسکه. (دهار). میخکده:
نمود صبح درست ستاره خالی ماند
درم سرای فلک همچو کلبۀ قلاب.
خواجه عمید لوبکی (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

ذو رای

بوشامند

فرهنگ لغت هوشیار

دو سره

دو طرفه دو جهتی: بلیط دو سره هواپیما

فرهنگ لغت هوشیار

دو روی

آنچه که پشت و روی آن از جهت طرح و رنگ اختلاف داشته باشد (مانند پارچه)، کسی که قولش خلاف عملش باشد منافق، گل رعنا (زیرا که یک روی آن سرخ است و روی دیگر زرد)

فرهنگ لغت هوشیار

دو راغ

دوغ و ماستی که شیر در آن دوشیده باشند

فرهنگ لغت هوشیار

در سرای

درگاه، استان، دربار

فرهنگ لغت هوشیار

هم سرای

همنشین، هم خانه

فرهنگ لغت هوشیار

قول سرای

سخنور، سرود گوی ترانه سرای

فرهنگ لغت هوشیار

صدق سرای

راستگوی راستسرای

فرهنگ لغت هوشیار

دو برجی

کبوتری که در کبوتر خان مقیم نماند، زن بلهوس روسبی

فرهنگ لغت هوشیار

دو حرفی

کلمه ای که از دو حرف تشکیل شده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

دو ضربی

یکی از اقسام میزان ساده است. میزان دو ضربی بواسطه کسر 4، 3 تعیین شده و نشان میدهد که میزان باید از نوت یا سکوتهایی ترکیب شود که مجموع کشش آن بیش از دو ضرب نباشد مثلا یک سفید یا دو سیاه یا یک سیاه و دو چنگ یا دو چنگ و یک سکوت سیاه و غیره

فرهنگ لغت هوشیار